Di Gowongan Kidul
Kawan, kepada siapa
Kita mesti menyerahkan harapan?
Pada diri kita atau bunga-bunga kembang?
Kawan, kepada siapa kita mesti pulang?
Pada bincang-bincang atau
Titik-titik jauh. Atau bintang di laut sebrang?
Kepulangan adalah mantra
Bagi kita yang lama menunggu.
Menanti waktu untuk diputar,
Diulang,
Diketawai sampai haru.
Kepada jalan-jalan layang
Kita menggantungkan mimpi-mimpi sampai pagi
Di rumahmu kelak, kawan
Akan kita suguh gorengan-gorengan
Singkong, tahu susur, tempe-tempe,
Lengkap dengan Lombok ijo yang
Kautangisi kemarin sore
Kawan, di relung lorong-lorong gang
Di setiap jejak tangan
Di dinding-dinding putih tangga sebelah
Kita tak akan pernah lagi nemu
Ciuman muda-mudi waktu datang malam
Atau gerak-gerik anjing kampung
Yang awas matanya
Curiga pada Sigit, pada oncor,
pada Tuhan, dan rindu-rindu rawan
Tunggu aku, lalu
Kita jamuan !
300313
Tidak ada komentar:
Posting Komentar